Tegenover een landelijke woning, stond een schaalmodel van een staakmolen op een aangelegde wal. De staakmolen werd in 1978 gebouwd door André Martens met de bedoeling graan te malen als water te pompen. De benaming "Reynaertmolen" verwijst naar de legendarische Reynaert de Vos en de molen waarmee hij mogelijk betrokken was.

In de molenwal was een verdieping gemaakt. In een kamer stak een buis, de aanvoer van de vroegere pomp. Zo kon men water uit de vijver achter de molen halen en naar het huis pompen. Dit systeem werd in het begin door de molen aangedreven, maar het werd al redelijk snel verwijderd.

De staakmolen met open voet was een vrij natuurgetrouw schaalmodel. Er waren metalen roeden en dito hekwerk. De askop bestond uit metalen bouten en stroppen. De molenas was van metaal (op het laatst sterk aan roest onderhevig). Het vangwiel was ook van metaal, maar had houten kammen. Midden in deze as zat een wiel voor een transportband, voor de aandrijving van het pompsysteem.

Het mechanisme was op het laatst grotendeels gedemonteerd.  Er was een luiwiel (rechts beneden), een spoorwiel dat dienst deed als bonkelaar (rechts beneden) en een varkenswiel van het luiwerk (links beneden). Verder was er een kunststenen ligger, met een rechtpandscherpsel en een loper in Engelse steen met een tweetaksrijn. Deze had ook een rechtpandscherpsel. De stenen waren uitgelicht door middel van een aantal planken. Onder dit steenkoppel lag een steenreep en achter dit steenkoppel lag een steenkraan. Het ijzerwerk van de steenkraan was niet meer te vinden.

Op dit systeem lag een gedemonteerde kaar en een stuk steenkist. Deze steenkist was opgebouwd uit ijzer. In de kast waren er twee halfzolders: één met het steenkoppel en één om gemakkelijker de zakken op te halen.

De hoeve was in redelijk goede staat, maar het molentje was jammer genoeg in verval geraakt. De molen draaide al jaren niet meer. Er was veel waterschade en schade door vogels in de molen. Het molentje zou in 2010 worden opgenomen in een groenzone binnen een verkaveling.
Naderhand bleek het molentje niet de verkavelingsplannen te passen.

De Reinaartmolen werd op 30 januari 2013 op een nogal onhandige manier met de grond gelijkgemaakt, met een kraan die beukte tegen de molenkast die zich nog op zijn staak bevond!). Het was veel handiger geweest om, zo behoud ter plaatse niet meer mogelijk bleek, de kast gewoon van de staak te lichten en aan een liefhebber aan te bieden.

Lieven DENEWET & Maarten OSSTYN

Literatuur

Rudy Tollenaere, "Reinaertmolen wordt geïntegreerd in verkaveling", Het Nieuwsblad, 28.05.2010.
Rudy Tollenaere, “Molenbouwer André Martens was niet eens op de hoogte dat molen afgebroken was. Reinaertmolen tegen de vlakte”, Het Nieuwsblad (digitaal), 30.01.2013.
Rudy Tollenaere, Bennie Vanderpiete, “Reinaartmolen was handwerk van vijf koppels”, Het Nieuwsblad (digitale versie), 31.01.2013.
"De Reynaertmolen van Lochristi wil van geen wijken weten", in-the-picture.be (29.09.2009).
Peter Esprit, Rudy Tollenaere, "Reynaertmolen gaat tegen de grond", Het Nieuwsblad, 28.01.2013.