Langsheen de Heirstraat staat nog de romp van de windmolen Nooit Gedacht of Kruiskensmolen, genoemd naar de nabijheid van een vredeskruis. De stenen bergmolen werd er opgericht in 1884 door Leon de Gelissen. In de gevel vinden we een bouwsteen met als inscriptie: NOOIT GEDACHT / LEON de GELISSEN / 1884.

Oprichter Leo Degelissen liet de molen nog in het bouwjaar 1884 over aan Frans Hoogwarts-Willems, die later overging naar de standaardmolen van Uikhoven.
In 1893 kwam de molen door verkoop aan Theodorr De Gelissen-Booten en aan Mathijs  Vanherck-De Gelissen.
In 1903 waren de eigenaars Theodoor De Gelissen-Booten en Jan Claessens-Lenssen en in 1904 de weduwe en kinderen van laatstgenoemde.
 
In 1926 werd het wiekenkruis verwijderd.

Sinds 1944 was de familie Buckinx eigenaar:
- 1944: weduwe Willem Buckinx-Vanherf
- 1963: weduwe Willem Buckinx-Vanherf en Gaston Buckinx-Cielen
- 1967: Gaston Buckinx-Cielen
- 1969: Bartholomeus Buckinx-Cielen
- 1972: William Buckinx-Paumen.
De molen was verpacht aan o.a. Jan Repriels-Beuten en Martin Repriels-Beckers.

De boerderij die bij de molen behoorde, is gesloopt. In 2009-2010 werd aan de straatzijde een nieuw gebouw opgetrokken.

Herman Holemans & Lieven Denewet 

Sagen
Vuurman liep mee.
Tijdens de oorlog gingen Maria en haar broer stiekem naar de molen om hun graan te laten malen. Toen ze terugkwamen, zagen Maria en haar broer een grote vuurbol die de vonken van zich af schudde. Daarop liepen broer en zus naar huis zo snel ze konden. Bij de haag was de vuurbol plots verdwenen. Thuisgekomen, vertelden Maria en haar broer wat ze hadden meegemaakt. "Dat is de vuurman geweest", antwoordde hun vader.
-----
Heks doet de molen draaien.
Voor de eerste wereldoorlog was de molen in Maasmechelen eigendom van de Pruisen. Op een dag was een man de molenaar aan het helpen met het slijpen van de molensteen. Hoewel er bijna geen wind was, begon de molen plots te draaien. De heks had dat gedaan.
Bron: P. Knabben, Leuven, 1970.

Literatuur

W. Smet & H. Holemans, Limburgse windmolens in heden en verleden, Nieuwkerken-Waas, 1981, p. 113-115;
M. Gorissen, "De Heide en de Schutterij van Mechelen-aan-de-Maas", in: Verzamelde Opstellen, VI, 1930, p. 105;
M. Gorissen, "Het Maaslandse Dorp", in: Het Oude Land van Loon, I, 1946, p. 137;
M. Gorissen, "Mechelen-aan-de-Maas in oude prentkaarten waarin ook enkele afbeeldingen van Geneut", Zaltbommel, 1972;
A. Remans, "Uit het verleden van Mechelen-aan-de-Maas", in: Limburg, XLIX, 1970, p. 3-17; 71-72.
A. Remans & A. Claassen, "Uit het verleden van Mechelen-aan-de-Maas", Limburg, XIX, 1964, p. 4-17, 73-81, 105-114 en 176-179.
V. Wouters, "Windmolens in het Maasland", Levend Land, VIII, 1978, nr. 7-8, p. 6-7.
"Heilig-Hart-Instituut Mechelen-aan-de-Maas, Gedenkboek 1917-1967", Mechelen-aan-de-Maas, 1967. 
J. Weyns, "Molens te Mechelen-aan-de-Maas", in: Ons Heem, XXIV, 1970, p. 119;
Bert Van Doorslaer, "Met de stroom mee of tegen de wind in? Molens in Limburg", Borgloon/Rijkel, Provinciaal Centrum voor Cultureel Erfgoed, 1996.
Gemeentelijke Culturele Raad, "Uit de geschiedenis van Maasmechelen", Maasmechelen, 1980.
M. Gorissen, "Grepen uit de geschiedenis der parochie St.-Monulphus en Gondulphus te Mechelen-aan-de-Maas", Mechelen-aan-de-Maas, 1954.